po pierwsze takie, w którym będzie śnieg,
a po drugie: takie, do którego "Warszawka" nie pcha się specjalnie.
Obydwie cechy spełnia oczywiście Tylicz i nasz ulubiony Hamernik, ale byliśmy tam już dwa lata pod rząd i zachciało się odmiany - choć miejsce jest z całą pewnością do powtórzenia i polecenia innym. Zapraszam, więc do lektury moich relacji z lat ubiegłych: 2015 i 2016 i próbowania Tylicza.
A u nas czas na odmianę - i oto kierunek tegorocznych ferii:
Duszniki Zdrój
Mało kto jeździ tam na narty. Topowe kurorty Kotliny Kłodzkiej tj. Duszniki Zdrój, Polanica Zdrój, Kudowa Zdrój, Lądek Zdrój...
w większości znane są raczej kuracjuszom starszej daty, jako miejsca sanatoryjne, gdzie pod przykrywką uzdrowiska szaleć można na codziennych fajfach... Przyznam szczerze, że trochę nam to obce klimaty, bynajmniej póki co ... i oby jak najdłużej.
Dojazd z Warszawy w tym kierunku, jest rewelacyjny. Wprawdzie odległość do Dusznik-Zdroju z domu jest nieco większa (478 km) niż do Zakopanego (425 km) za to trasa dojazdu rewelacyjna.
Z Warszawy kierujemy się na autostradę A2 do Łodzi, a następnie w Łodzi drogę zmieniamy na S8 prowadzącą do Wrocławia. Niestety tuż za Wrocławiem kończy się trzypasmówka i droga zamienia się w trasę zbliżoną do krakowskiej (naprzemienne dwa pasy w jednym kierunku). Dalej jedziemy S8 do Kłodzka, która to droga dalej prowadzi do przejścia granicznego z Czechami Kudowa-Słone. Jak by nie patrzeć w 5 godzin jesteśmy u celu podróży. Duszniki Zdrój to mała miejscowość uzdrowiskowa w powiecie kłodzkim, która zachęca turystów stojącym przy samej drodze Muzeum Papiernictwa. Charakterystyczny olbrzymi budynek z ciemnego drewna oznacza, że właśnie tu musimy skręcić z drogi głównej w lewo, a następnie skręcamy w pierwszą ulicę w lewo, przy takiej oto rzeźbie.
U Andrzeja
Duszniki Zdrój, ulica Okólna nr 3.
http://noclegiuandrzeja.dobrynocleg.pl/#
Mieszkamy U Andrzeja, bo tak nazywa się pensjonat - a właściwie nieco większa willa.
Usytuowany na wzniesieniu dom koloru ceglanego usytuowany jest na początku miasteczka i bardzo łatwo do niego trafić. Blisko stąd do Rynku, jednak do części uzdrowiskowej dzieli nas dwudziestominutowy spacer i ok. 2 kilometrów.
Podjeżdżamy pod dom - do wejścia prowadzą wysokie schody
Na szczęście kiedy otwieramy kolejne drzwi naszym oczom ukazuje się bardzo schludna klatka schodowa.
Schody na górę prowadzą do mieszkania właścicielki,
zaś parter po prawej stronie schodów przeznaczony jest dla gości zamieszkujących znajdujące się tu dwa pokoje.
Zaraz przy wejściu znajdują się wieszaki na wierzchnie okrycia oraz plastikowe ociekacze na buty.
Kiedy wchodzimy krok dalej przed nami mini aneks kuchenny.
W łazience tej jest także i kabina prysznicowa,
Może w końcu czas wejść do naszego pokoju - pokoju nr 2.
Pokój wyposażony jest w trzy sosnowe łóżka: dwa pojedyncze i jedno podwójne, sosnowy stół i cztery krzesła oraz sosnową szafę (z wieszakami i bieliźniarką).
Na ścianie wisi płaski telewizor, na półce stoi mała lodówka (nawet lód w zamrażalniku czeka na gości).
Dobrze działające zabezpieczone hasłem wi-fi, telewizja odbiera zaledwie kilka kanałów TVP, resztę czeskich.
W pensjonacie jest bardzo ciepło i przez cały nasz pobyt nikt nie oszczędza na ogrzewaniu. Jest bardzo czysto i pachnie świeżością.
Łazienka z bezpośrednim wejściem z naszego pokoju wygląda na nowiutką.
Urocze jest także otoczenie domu - podwórko mimo iż pokryte śniegiem zadbane i funkcjonalnie zagospodarowane.
Samochód trzeba odstawić na parking usytuowany z tyłu domu - dojazd do niego jest od głównej ulicy Wiejskiej.
Wówczas wchodzimy do domu od strony podwórka.
Od tej strony znajduje się wejście do pozostałych dwóch pokoi w tym obiekcie.
Znajdują się tu ponadto dwupoziomowy apartament 6 osobowy i pokój 3 osobowy. Dodatkowo do dyspozycji gości jest w pełni wyposażona kuchnia.
W końcu przyjechaliśmy tu przede wszystkim na narty :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz